ترانه خاص

تو خودت، طلایه دارِ وطنی
وقتی که پرچمُو بالا میبری
وقتی افتخارِت، افتخارَمه
وقتی که دَرکمُو بالا میبری
روی سَکّوی بلندِ آسیا
اسمِ تو ناجیِ کشورِ مَنه
سایه ی دستای سربلندِ تو
عمریه که سایه ی سرِ مَنه
باز یه پلاکِ دیگه وُ یه سینه چاکِ دیگه وُ
پیکرِ پاکِ دیگه وُ یه مردِ جنگیِ غَیور
باز یه مدالِ دیگه وُ یه ژنرالِ دیگه وُ
رستمِ زالِ دیگه وُ یه دنیا عزّت و غرور
باز یه شهیدِ دیگه وُ نورِ امید دیگه وُ
فَتح و نَویدِ دیگه وُ حماسه در دلِ ظهور
ایرانِ سربلند، ایران جاودان
پهلوانِ شهید، توی دلها بمان
قاسمِ بی نظیر، قاسمِ قهرمان
قهرمانِ جهان، توی دلها بمان
قاسمانه، توی میدونِ نَبَرد
بینِ خُمپاره و موشَک میریم
ما به ذِلَّت، تَن نمی دیم هرگز
انتقامِ قاسمو می گیریم
دستِ قاسم شده هر ایرانی
دستِ انتقامِ خونِ شهدا
دِینی که به گَردَنِ ما مونده
وقتِ آزادیِ قُدس، میشه اَدا
پا به پای رهبرِ آزاده
جان به کَف، آماده ایم آماده
ما به زودی شاهدِ این هستیم
آمریکا به پای ما افتاده

شاعر: آمنه نقدی پور

از کتاب قاسمانه

۲۵ آبان روزی به نام حماسه و ایثار اصفهان

۳۷۰ شهید عملیات محرم در ۲۵ آبان ۶۱ روی دستان مردم اصفهان تشییع شد و حماسه ای بزرگ در تاریخ ثبت شد.

آسمان بارِ امانت را به اهلِ خویش داد
سیصد و هفتاد گل، بر شانه هایِ اصفهان
هرکجا، حرف از امانتداری و دینداری است
قرعه می افتد به مردانِ خدایِ اصفهان
بر قدمگاهِ فدایی هایِ راهِ سرخِ عشق
باز شد آغوشِ امن و بی ریایِ اصفهان
لاله های سرخ را بر دست و بر سر می برند
در جهان هرگز نبینی، چون رثایِ اصفهان
سنگرِ عشق و جهاد و سنگرِ علم و عمل
دیده آذین کن، ز خاک و توتیایِ اصفهان
یا حسینی گو و شورِ یا حسینت را ببین
در مُحرم شد، حسین، صاحبْ عزایِ اصفهان
می برد امواج سر را، می برد خیزابْ دل
از فراتِ دویرج در کربلایِ اصفهان
ماهیانِ سُرخ از طغیانِ شطّ دویرج
رفت بر کولِ چو سیل و در سَمایِ اصفهان
حرکتِ خودجوشِ ماهی های آزاد وطن
ختم شد بر زنده رود و رودهایِ اصفهان
دست خرازی و ردانی پناهِ عاشقان
دست ِ زین الدین هم دارد هوای اصفهان
آن پرستوهای بی سر، آن کبوترهای سرخ
می چکد خونِ حق از بالِ همای اصفهان
خانه ها گلزار شد، گفتند گل آورده ایم
شد گلستان و بهارستان، سرای اصفهان
تختِ پولاد ِ حسن، تابوتِ سرخِ لاله هاست
آن بهشتی که شده، موسی الرضای اصفهان
پیرِ جماران، خراسان جمله خوبان قدردان
رهبرم تقدیر کرد، از جای جای اصفهان
رمزِ یا زینب، برای فتحِ ایران کافی است
فاتحانند ملّتِ کشور گشایِ اصفهان
ای نمادِ آیه ی "انا فتحنا" در زمین
در دلت شوری نهان از فتح و آیه اصفهان

شاعر: آمنه نقدی پور

از کتاب قاسمانه

برخیز و نگو رسالَتش با ما نیست
ما در قِبَلِ شهیدها مسئولیم
باید که بپرسیم زِ وجدان چَموش
از بهر چه آمده، به چه مشغولیم؟!

شاعر: آمنه نقدی پور

از کتاب قاسمانه

خط شِکَن

مُهره ی مار، در نگاهَش بود
خالِ مهدی به روی ماهَش بود
مَسلَخِ عشقِ او کنارِ حسین
خاکِ بغداد، قتلگاهَش بود
جان دادن به راهِ دین و امام
رمزِ پیروزیِ سپاهَش بود
خط شِکَن بود و بازوی رهبر
قُدس مانندِ زادگاهَش بود
همچو یوسف عزیزِ مصر شُد و
دشمن و دوست، جَلدِ چاهَش بود
ذِکرِ زهرا، همیشه ناجی او
نورِ زهرا، چراغِ راهَش بود
رهبر و کلِّ ارتِش و سه قُوا
کُلِّ آفاق خونخواهَش بود
خانه ی عنکبوتیِ تَکفیر
مِحورِ و قُطبِ خواستگاهَش بود
لحظه ای که شهید شد، قاسم
ذکرِ "قالو بَلی" پناهَش بود

شاعر: آمنه نقدی پور

از کتاب قاسمانه