من یک ایرانی ام

خط شِکَن

مُهره ی مار، در نگاهَش بود
خالِ مهدی به روی ماهَش بود
مَسلَخِ عشقِ او کنارِ حسین
خاکِ بغداد، قتلگاهَش بود
جان دادن به راهِ دین و امام
رمزِ پیروزیِ سپاهَش بود
خط شِکَن بود و بازوی رهبر
قُدس مانندِ زادگاهَش بود
همچو یوسف عزیزِ مصر شُد و
دشمن و دوست، جَلدِ چاهَش بود
ذِکرِ زهرا، همیشه ناجی او
نورِ زهرا، چراغِ راهَش بود
رهبر و کلِّ ارتِش و سه قُوا
کُلِّ آفاق خونخواهَش بود
خانه ی عنکبوتیِ تَکفیر
مِحورِ و قُطبِ خواستگاهَش بود
لحظه ای که شهید شد، قاسم
ذکرِ "قالو بَلی" پناهَش بود

شاعر: آمنه نقدی پور

از کتاب قاسمانه